ಸಾವಿನ ವ್ಯಾಪಾರ ಎಂದರೆ….. shashi sampalli,s timly poem

.…..ಸಾವಿನ ವ್ಯಾಪಾರಎಂದರೆ;

ಅಂಗಡಿಮುಂಗಟ್ಟುಗಳಬಜಾರಿನಲಿ ಶವಗಳಶೋರೂಮ್ ತೆರೆದುಮಾರಾಟ ಮಾಡುವುದುಅಲ್ಲವೇ ಅಲ್ಲ.

ಸಾವಿನ ವ್ಯಾಪಾರ ಎಂದರೆ;

‘ಪ್ಯಾರೇ ದೇಶವಾಸಿ’ಗಳ ಮೇಲೆಧುತ್ತನೇ ಕಾನೂನು ಕತ್ತಿ ಪ್ರಹಾರ ನಡೆಸಿ,ಬದುಕು ಕಳೆದುಕೊಂಡುಊರ ದಾರಿ ಹಿಡಿದವರಒಡೆದ ಹಿಮ್ಮಡಿಯ ನೆತ್ತರನೆಕ್ಕಿ ರುಚಿ ಚಪ್ಪರಿಸುವುದು…

ಸಾವಿನ ವ್ಯಾಪಾರಎಂದರೆ; ‘ದೇಶವಾಸಿ’ಗಳುಹುಳುಗಳಂತೆ ಸಾಯುತ್ತಿದ್ದರೂ, ಕಣ್ಣೆತ್ತಿಯೂ ನೋಡದೇ,ಮಹಾಮಾರಿಯ ಅಟ್ಟಹಾಸದ ನಡುವೆಯೂ ಜನಜಾತ್ರೆ ಸೇರಿಸಿ ಸಾವಿನ ದವಡೆಗೆದೂಡಿ ಸಂಭ್ರಮಿಸುವುದು..

ಸಾವಿನ ವ್ಯಾಪಾರಎಂದರೆ;

ದವಾಖಾನೆಯಿಂದಖಬರಸ್ತಾನದವರೆಗೆ,ಕೊನೆಯುಸಿರಿನಿಂದ ಚಿತೆಏರುವವರೆಗೆ, ‘ಸಾಥಿ’ ಎನ್ನುತ್ತಲೇ ಸುಲಿದು,ಹಣಿದು ಹೈರಾಣಾಗಿಸಿಕೊನೆಗೆ ಸುಡುಗಾಡಿನಲೂ ಜಾಗ ಕೊಡದೆ ಸತಾಯಿಸುವುದು…!

ಸಾವಿನ ವ್ಯಾಪಾರಎಂದರೆ;

ಧರ್ಮ, ದೇವರ ನಶೆ ಏರಿಸಿಏರಿಸಿಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಕೋಲ ಕುಣಿಸಿಅಮಲಿನಲಿ ಮೈಮರೆತಾಗಲೇನಾಜೂಕು ನಯವಂಚಕವರಸೆಯಲಿ ‘ಮಿತ್ರೋಂ’ಗಳನ್ನು ಮುಲಾಜಿಲ್ಲದೆ ದೋಚುವುದು..

^{ಸಾವಿನ ವ್ಯಾಪಾರಎಂದರೆ;}

ದೇಶಭಕ್ತಿಯ ಮಂಕುಬೂದಿ ಎರಚಿ, ಜೀವ, ಜೀವನವನ್ನೆಲ್ಲಾದಿವಾಳಿ ಎಬ್ಬಿಸಿಯೂನಿಸೂರಾಗಿನವಿಲಿಗೆ ಕಾಳು ಹಾಕುತ್ತಾಅವತಾರ ಪುರುಷನಪೋಜು ಕೊಡುವುದು…

ಸಾವಿನ ವ್ಯಾಪಾರಎಂದರೆ;ಶೋ ರೂಮಲ್ಲಿ ಅಲಂಕೃತ ಶವಪ್ರದರ್ಶನ ಮತ್ತು ಮಾರಾಟ ಅಲ್ಲವೇ ಅಲ್ಲ, ಮಿತ್ರೋಂ…!!

~ ಶಶಿ ಸಂಪಳ್ಳಿ(ಕರೋನಾ ಕಾಲದ ಕವಿತೆ)